Πρωταρχικό ρόλο στην ζωή έχει η αγάπη του Θεού αλλά και των πιστών. Η αγάπη του Θεού γίνετε αντιληπτή με την αναγέννηση της ψυχής του ανθρώπου. Είναι η ανώτερη οδό που μας έχει δείξει ο Κύριός μας. Αγαπάτε Αλλήλους είπε άλλωστε. Αυτή η αγάπη όμως είναι γνήσια και χωρίς υποκρισία που έχει σαν απώτερο σκοπό την ειρήνη και ευλογία στην κοινωνία των αδερφών. Η αληθινή αγάπη που γεμίζει και ενώνει την εκκλησία του Χριστού χαρακτηρίζετε από την αυτοθυσία και υπηρεσία ο ένας προς τον άλλον.

Ἐκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ὅτι εἶσθε μαθηταὶ μου, ἐὰν ἔχητε ἀγάπην πρὸς ἀλλήλους.
Κατά Ιωάννη 13:35

Οι άνθρωποι στην εκκλησία πιστεύουν πραγματικά και με όλη τους την καρδία, δύναμη και διάνοια στην ύπαρξη του Θεού. Δεν πρόκειται για φιλοσοφική θεωρία και ευχολόγια. Υπάρχει η βεβαίωση ότι η πίστη στο Όνομα του Χριστού μπορεί να οδηγήσει σε θαύματα και μεγαλεία του ουρανού. Πως άλλωστε θα μπορούσε κανείς να ονομάζεται χριστιανός χωρίς να έχει απόλυτη πίστη στο Ευαγγέλιο;

Χωρὶς δὲ πίστεως ἀδύνατον εἶναι νὰ εὐαρεστήσῃ τις εἰς αὐτόν· διότι ὁ προσερχόμενος εἰς τὸν Θεὸν, πρέπει νὰ πιστεύσῃ ὅτι εἶναι, καὶ γίνεται μισθαποδότης εἰς τοὺς ἐκζητοῦντας αὐτόν.
Προς Εβραίους Επιστολή 11:6

Η ζωή κάθε ανθρώπου διακατέχεται από βάρος και στεναχώρια. Η πραγματικότητα που ζούμε είναι δύσκολη ακόμα και με όλες τις ανέσεις που μπορεί να απολαμβάνει κάποιος. Για αυτό το λόγο το Ευαγγέλιο του Χριστού παρέχει ελπίδα σε κάθε ψυχή. Στην εκκλησία αυτή η ελπίδα της αιωνίου ζωής μας δίνει δύναμη να συνεχίζουμε και είναι η άγκυρα της ψυχής μας που μας κρατά στις φουρτούνες. Προσδοκούμε την ανάσταση των νεκρών που περιμένει κάθε πιστό άνθρωπο στο τέλος των αιώνων.

Ὁ δὲ Θεὸς τῆς ἐλπίδος εἴθε νὰ σᾶς ἐμπλήσῃ πάσης χαρᾶς καὶ εἰρήνης διὰ τῆς πίστεως, ὥστε νὰ περισσεύητε εἰς τὴν ἐλπίδα διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου.
Προς Ρωμαίους Επιστολή 15:13

Η εκκλησία είναι Χριστιανική που σημαίνει ότι το τιμούμενο πρόσωπο είναι ο Ιησούς Χριστός. Δεν γίνετε επίκληση σε κανένα άλλο όνομα παρά αυτό του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Οι Άγιοι άνθρωποι του Θεού που έζησαν στο παρελθόν είναι πλέον στον Ουρανό και περιμένουν την ανάσταση τους. Όμως ο Χριστός είναι ήδη αναστημένος… και είναι παρών.

Καὶ δὲν ὑπάρχει δι᾿ οὐδενὸς ἄλλου ἡ σωτηρία· διότι οὔτε ὄνομα ἄλλο εἶναι ὑπὸ τὸν οὐρανὸν δεδομένον μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων, διὰ τοῦ ὁποίου πρέπει νὰ σωθῶμεν.
Πράξεις των Αποστόλων 4:12

Η προσευχή έχει δύναμη! Το γνωρίζουμε αυτό από πρώτο χέρι. Στην εκκλησία θα βρείτε ανθρώπους που έχουν προσωπικές εμπειρίες για το πως ο Θεός άκουσε την προσευχή τους και απάντησε με θαυμαστό τρόπο. Επίσης στην προσευχή βρίσκουμε την ευκαιρία να δοξάσουμε τον Θεό και να Τον ευχαριστήσουμε για τις ευλογίες Του. Μέσα από την γραφή βλέπουμε ότι ο Κύριός μας διανυκτέρευε στις προσευχές στα γόνατα. Εάν λοιπόν ο ίδιος ο Χριστός γονάτιζε μπροστά στον Πατέρα του, πόσο μάλλον εμείς; Για αυτό την ώρα της προσευχής θα μας βρείτε στα γόνατα με τα χέρια υψωμένα δίνοντας δόξα στον Θεό! Κατά την εντολή του Ευαγγελίου, οι πιστές καλούνται να καλύπτουν την κεφαλή τους με μαντίλι κατά την διάρκεια της προσευχής και μόνο τότε.

Πολὺ ἰσχύει ἡ δέησις τοῦ δικαίου ἐνθέρμως γενομένη
Ιακώβου Επιστολή 5:16

Στην εκκλησία ακούγετε ο Λόγος του Θεού σε απλή νεοελληνική γλώσσα ώστε να είναι κατανοητός από όλους. Είναι από τα κυριότερα στοιχεία της εκκλησίας καθώς έχουμε την πεποίθηση ότι εμπεριέχει την δύναμη του Θεού που μπορεί να σώσει τον άνθρωπο. Διαβάζουμε και πιστεύουμε στην Καινή Διαθήκη αντλώντας μαθήματα και διδασκαλία και από την Παλαιά. Το κήρυγμα γίνετε χωρίς συστολές αλλά γεμάτο αγάπη και ενθάρρυνση. Το Κυριακάτικο Κήρυγμα διαρκεί μεταξύ 35-45 λεπτών και έχει συγκεκριμένο μήνυμα μέσα από την Αγία Γραφή.

Ὅλη ἡ γραφή εἶναι θεόπνευστος καὶ ὠφέλιμος πρὸς διδασκαλίαν, πρὸς ἔλεγχον, πρὸς ἐπανόρθωσιν, πρὸς ἐκπαίδευσιν τὴν μετὰ τῆς δικαιοσύνης, διὰ νὰ ἦναι τέλειος ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ἡτοιμασμένος εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν.
Προς Τιμόθεον Β’ Επιστολή 3:16-17

Κάθε Κυριακή μαζευόμαστε και για την Θεία Ευχαριστία. Είναι η πιο σημαντική στιγμή της εβδομάδας μας καθώς στεκόμαστε όλοι εν όποιον του Θεού μας και μεταλλαμβάνουμε από την τράπεζα του Κυρίου ενθυμούμενοι την θυσία του Ιησού Χριστού για μας. Ο Χριστός την ημέρα που τον παράδωσαν, λίγο πριν, έκοψε άζυμο άρτο και το μοίρασε στους μαθητές του μαζί με τον οίνo που είχε στο ποτήρι του. Τότε έδωσε οδηγία να εκτελείται αυτή η τελετουργία κάθε εβδομάδα και εμείς την ακολουθούμε πιστά. Χρησιμοποιούμε άζυμο άρτο και κόκκινο κρασί το οποίο το μοιράζουμε σε ξεχωριστά ποτηράκια. Συνιστούμε στους ανθρώπους που δεν έχουν ενσωματωθεί ακόμα στο σώμα του Χριστού να απέχουν, χωρίς όμως να εμποδίζουμε.

Καὶ λαβὼν ἄρτον, εὐχαριστήσας ἔκοψε καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτούς, λέγων· Τοῦτο εἶναι τὸ σῶμά μου τὸ ὑπὲρ ὑμῶν διδόμενον· τοῦτο κάμνετε εἰς τὴν ἰδικήν μου ἀνάμνησιν. Ὡσαύτως καὶ τὸ ποτήριον, ἀφοῦ ἐδείπνησαν, λέγων· Τοῦτο τὸ ποτήριον εἶναι ἡ καινή διαθήκη ἐν τῷ αἵματί μου, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν ἐκχυνόμενον.
Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο 22:19-20

Η εκκλησία του Χριστού είναι ο τόπος όπου το Άγιο Πνεύμα ενεργεί και εκδηλώνετε πάνω στους πιστούς. Πιστεύουμε και έχουμε την εμπειρία της Βάπτισης στο Άγιο Πνεύμα όπως ακριβώς συνέβη στους Αποστόλους και τους πιστούς της πρώτης εκκλησίας. Το Πνεύμα του Θεού έρχεται και κατοικεί μέσα στο σώμα των χριστιανών και εκδηλώνετε μέσα από την λαλιά διαφόρων γλωσσών. Είναι η δύναμη του Θεού που γεμίζει τον άνθρωπο και προσεύχεται για αυτόν με γλώσσες ξένες. Συνοδευτικά το Άγιο Πνεύμα εργάζεται μέσα από πνευματικά χαρίσματα με τα οποία κοσμεί τους ανθρώπους για την υπηρεσία του Ευαγγελίου. Χαρίσματα όπως η προφητεία, ο λόγος γνώσεων, χαρίσματα ιαμάτων και θαυμάτων κ.α. Δέος μας γεμίζει με την επίσκεψη του Θεού.

Καὶ ὅτε ἦλθεν ἡ ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, ἦσαν ἅπαντες ὁμοθυμαδὸν ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ. Καὶ ἐξαίφνης ἔγεινεν ἦχος ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ὡς ἀνέμου βιαίως φερομένου, καὶ ἐγέμισεν ὅλον τὸν οἶκον ὅπου ἦσαν καθήμενοι· καὶ ἐφάνησαν εἰς αὐτοὺς διαμεριζόμεναι γλῶσσαι ὡς πυρός, καὶ ἐκάθησεν ἐπὶ ἕνα ἕκαστον αὐτῶν, καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος Ἁγίου, καὶ ἤρχισαν νὰ λαλῶσι ξένας γλώσσας, καθὼς τὸ Πνεῦμα ἔδιδεν εἰς αὐτοὺς νὰ λαλῶσιν.
Πράξεις των Αποστόλων 2:1-4

Μετά το πέρας της Λειτουργίας έχουμε την τακτική συνήθεια να καθόμαστε όλοι μαζί και να συντρώγουμε φαγητά τα οποία έχουν ετοιμάσει οι πιστοί από το σπίτι και φέρνουν στην εκκλησία. Εκείνη την ώρα, πέραν από το γεύμα μας, μοιραζόμαστε τις χαρές μας και τις λύπες μας, τα γεγονότα της ζωής μας και τις εμπειρίες μας με τον Θεό. Αυτό μας ενώνει και μας φέρνει όλους πιο κοντά ο ένας στον άλλον. Άλλωστε, είμαστε στον οίκο του Πατέρας μας, και σαν αδέρφια είναι μόνο λογικό να θέλουμε να έχουμε κοινωνία ο ένας με τον άλλον.

Καὶ καθ᾿ ἡμέραν ἐμμένοντες ὁμοθυμαδὸν ἐν τῷ ἱερῷ καὶ κόπτοντες τὸν ἄρτον κατ᾿ οἴκους, μετελάμβανον τὴν τροφήν ἐν ἀγαλλιάσει καὶ ἁπλότητι καρδίας, δοξολογοῦντες τὸν Θεὸν καὶ εὑρίσκοντες χάριν ἐνώπιον ὅλου τοῦ λαοῦ.
Πράξεις των Αποστόλων 2:46-47

Η λατρεία μας διακατέχεται από απλότητα. Κατά τα πρότυπα της πρώτης Εκκλησίας θα παρατηρήσετε ότι στον χώρο λατρείας δεν εμπεριέχονται εικονίσματα ή άλλα καλλωπιστικά στοιχεία. Θεωρούμε ότι οι εικόνες δεν έχουν θέση μέσα στην εκκλησία του Θεού αφού δείχνει να είναι παράβαση μέσα στον Λόγο του Θεού καθώς δεν έχει διαφορά με την λατρεία των ειδώλων. Ο Θεός είναι ζωντανός και είναι πνεύμα επομένως δεν υπάρχει η ανάγκη για την εικόνα όταν είναι ζωντανός και παρών!

Διότι γνωρίσαντες τὸν Θεόν, δὲν ἐδόξασαν ὡς Θεὸν οὐδὲ εὐχαρίστησαν, ἀλλ᾿ ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς διαλογισμοῖς αὑτῶν, καὶ ἐσκοτίσθη ἡ ἀσύνετος αὐτῶν καρδία· λέγοντες ὅτι εἶναι σοφοὶ ἐμωράνθησαν, καὶ ἤλλαξαν τὴν δόξαν τοῦ ἀφθάρτου Θεοῦ εἰς ὁμοίωμα εἰκόνος φθαρτοῦ ἀνθρώπου καὶ πετεινῶν καὶ τετραπόδων καὶ ἑρπετῶν.
Προς Ρωμαίους Επιστολή 1:21-23

Στην εκκλησία μας οι λειτουργοί δεν έχουν την μορφή ιερέων όπως ήταν στην Παλαιά Διαθήκη. Φοράνε απλή ενδυμασία και δεν διαφέρουν σε τίποτα από τον υπόλοιπο λαό. Είναι υπηρέτες του Χριστού που προσπαθούν να δώσουν το μήνυμα του Χριστού στο συνάνθρωπό τους. Η εμφάνιση των ανθρώπων του Θεού έχει ένα στόχο… να δοξάζετε ο Θεός.

Σᾶς παρακαλῶ λοιπόν, ἀδελφοί, διὰ τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ Θεοῦ, νὰ παραστήσητε τὰ σώματά σας θυσίαν ζῶσαν, ἁγίαν, εὐάρεστον εἰς τὸν Θεόν, ἥτις εἶναι ἡ λογική σας λατρεία,
Πρός Ρωμαίους Επιστολή 12:1

Στην εκκλησία μας ψάλλουμε ύμνους προς τον Θεό σαν συλλογικότητα. Ο καθένας με την όποια χάρη έχει από τον Θεό συμμετέχει στην υμνωδία με την καρδιά του. Δεν έχουμε αφιερωμένους ψαλμωδούς ή μουσικά όργανα για συνοδεία αλλά με απλότητα υψώνουμε την φωνή μας προς τον Πατέρα.

Λαλοῦντες μεταξὺ σας μὲ ψαλμοὺς καὶ ὕμνους καὶ ᾠδὰς πνευματικάς, ἄδοντες καὶ ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν εἰς τὸν Κύριον, εὐχαριστοῦντες πάντοτε ὑπὲρ πάντων εἰς τὸν Θεὸν καὶ Πατέρα ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Προς Εφεσίους Επιστολή 5:19-20

Το να επισκεπτόμαστε τον οίκο του Θεού είναι μια από της μεγαλύτερες χαρές μας. Ο τόπος συναθροίσεως των παιδιών του θεού δεν είναι κάποια βιβλιοθήκη όπου επικρατεί άκρα ησυχία αλλά ένας τόπος ζωντανός με χαρά και ευλογία.

Εὐφράνθην ὅτε μοὶ εἶπον, Ἄς ὑπάγωμεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου·
Ψαλμός 122:1

Κάθε πρώτη ημέρα της εβδομάδας κάνουμε την τακτική συνεισφορά μας. Η συνεισφορά είναι απολύτως προαιρετική και ανάλογη με την θέληση του καθενός. Δεν υπάρχει κάποια είδος αποδεκατισμού αλλά δίνουμε όλοι από αυτά που μας παρέχει ο Θεός για τις ανάγκες του Έργου.

Περί δε της συνεισφοράς της υπέρ των αγίων ούτω κάμετε και σεις. Κατά την πρώτην της εβδομάδος έκαστος υμών ας εναποθέτη παρ’ εαυτώ θησαυρίζων ό,τι αν ευπορή,
Προς Κορινθίους Α’ Επιστολή 16:1-2

Στην εκκλησία μας έχουμε πάρει την απόφαση οι λειτουργοί να μην λαμβάνουν μισθό για καμία υπηρεσία που προσφέρουν. Θεωρούμε ότι πρέπει όλοι να κοπιάζουμε στις εργασίες μας όπως και στο έργο του Θεού. Διατηρούμε το καύχημα του Αποστόλου Παύλου ο οποίος διάλεξε να κηρύττει το ευαγγέλιο αδάπανο για να μην μπουν τα χρήματα εμπόδιο στην σωτηρία των ανθρώπων.

Τίς λοιπὸν εἶναι ὁ μισθὸς μου; τὸ νὰ κάμω ἀδάπανον τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ διὰ τῆς κηρύξεώς μου, ὥστε νὰ μή κάμνω κατάχρησιν τῆς ἐξουσίας μου ἐν τῷ εὐαγγελίῳ.
Προς Κορινθίους Α’ Επιστολή 9:18

• 11:00 Ξεκινάει η καθιερωμένη προσευχή που έχει διάρκεια 50 λεπτών περίπου.
• 12:00 Ξεκινάει η λειτουργία με υμνωδία στον Θεό και ακολουθεί μήνυμα μέσα από τον Λόγο του Θεού.
• 12:45 Έχει τελειώσει το Κήρυγμα και ακολουθεί υμνωδία και ψυχική προετοιμασία για την Θεία Ευχαριστία.
• 12:50 Γίνεται η Θεία Ευχαριστία στην οποία συμμετέχουν οι πιστοί. 13:00 Γίνεται η προσευχή για τους ασθενείς.
• 13:10 Γίνεται η τακτική συνεισφορά.
• 13:20 Ολοκληρώνεται η λειτουργία.
• 13:30 Ακολουθεί η τράπεζα αγάπης
• 15:00 Αναχώρηση των πιστών